Νοέμβριος 2008

ΜΕΤΟΧΕΣ – ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ - ΚΡΙΣΗ 2007 – 2010

Διαπραγματεύονται με Ρ/Ε αρκετά μικρότερο του 10. Διατυμπανίζουν ότι οι μετοχές πλέον είναι στη φθήνεια ! Μη ξεχνάμε ότι το φθηνό, μερικές φορές γίνεται και φθηνότερο μέχρι και τσάμπα (δεν το παίρνει κανένας). Ολα είναι σε συνάρτηση πάντα του χρόνου, είναι καθαρά θέμα «επιλογής σωστού Timing της αγοράς».Ποιός γνωρίζει το βάθος της κρίσης και της αγοράς σήμερα ? Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως τη Διεθνή αντιμετώπιση της κρίσης, και ειδικά στον Ελλαδικό χώρο εξαρτάται από τα Δημοσιονομικά προβλήματα (υπάρχουν δεκαετίες τώρα και επιδεινώνονται συνεχώς), τη δυνατότητα αύξησης των καταθέσεων (και με ποιο επιτόκιο), την αύξηση κεφαλαίων στις Τράπεζες (για καλύτερη ρευστότητα) και στη συνέχεια μεταφορά τμήματος των κεφαλαίων στη πραγματική οικονομία με τελική αύξηση στη κατανάλωση και κατά συνέπεια στους ρυθμούς ανάπτυξης. Το στοίχημα είναι αν το 2009 θα έχει την συνεχώς αυξητικά απαιτούμενη ρευστότητα το Τραπεζικό μας σύστημα να αυξήσει τις χορηγήσεις του κατά 10%, γιατί τότε μόνο θα διατηρηθεί «κάπως η ανάπτυξη της χώρας».


Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι το 2009 θα είναι μία τελείως διαφορετική χρονιά, γιατί η υπάρχουσα κρίση της πραγματικής πλέον οικονομίας είναι «μοναδική», δεν έχει τίποτα το κοινό με προηγούμενες κρίσεις.
Φοβούμαστε ότι πολλές εισηγμένες εταιρίες θα εξαφανισθούν από το ταμπλό της Καβάλας (Σοφοκλέους). Ηδη οι περισσότερες (αν όχι όλες) επιχειρήσεις είναι υπερδανεισμένες και προσπαθούν απεγνωσμένα να ανακυκλώσουν το δανεισμό τους. Πολλές από αυτές θα βρούν δυστυχώς το γνωστό από παληά Τραπεζικό δανεισμό κλειστό, διότι τροποποιήθηκαν αναγκαστικά προς τα πάνω οι απαιτήσεις των Τραπεζών (μεγαλύτερες εξασφαλίσεις, διότι κανένας πλέον δεν πιστεύει τη δυναμική των ισολογισμών των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων,αύξηση επιτοκίων προθεσμικών καταθέσεων στο 8%).
Μπαίνοντας στη πραγματική οικονομία, κανείς δεν πιστεύει πλέον τη «δημιουργική λογιστική» αλλά βασίζεται στη ρευστότητα και παραγωγικότητα της επιχ/σης.
Αλλωστε μη ξεχνάμε ότι η ανάπτυξη του ’90, έγινε χάρη στον «ξέφρενο και αλόγιστο δανεισμό». Οι περισσότεροι ηγέτες των πολυεθνικών επιχ/σεων (με την ανοχή των κρατών) υπερενίσχυσαν αυτή την αλόγιστη συμπεριφορά και δημιούργησαν «πυραμίδες».Στην όλη προσπάθεια του αλόγιστου κέρδους, βοηθήθηκαν από τη διαφθορά και την αδιαφάνεια.Το Κράτος δεν λειτούργησε με τους ανάλογους ελεγκτικούς μηχανισμούς, αλλά αποκοιμήθηκε στον αλόγιστο πλουτισμό. Πριν πολλά χρόνια οι γνήσιοι επιχειρηματίες, ρίσκαραν δικά τους κεφάλαια για να ορθοποδήσουν και να δημιουργήσουν μία σωστή επιχ/ση. Τελευταία όμως όλοι τους ήθελαν να «δημιουργήσουν» κέρδη σε χρόνο μηδέν, σε μία εβδομάδα, …με τα παπαγαλάκια, με τον αλόγιστο υπερδανεισμό, με τη δημιουργία φάλσων – εφήμερων υπεραξιών των ακινήτων τους!
Οι ηγέτες-στελέχη αυτών των επιχειρήσεων άλλωστε ελάμβαναν παράλογα μπόνους δημιουργικότητας. Που είναι το ρίσκο αυτών και ο σεβασμός στα κεφάλαια που τράβαγαν αλόγιστα από το χρηματιστήριο ?
Ετσι φτιάξαμε τη «φούσκα», την αλόγιστη αύξηση της ρευστότητας, την υπερκατανάλωση, την απληστία, τη κερδοσκοπία.
Οι επιχειρήσεις ευρίσκονταν σε συνεχή λογιστική πίεση, εμφάνισης βραχυχρόνιων κερδών στις λογιστικές τους καταστάσεις και αδιαφορούσαν για τα μακροπρόθεσμα πραγματικά αποτελέσματα της οικονομίας τους, για τη κοινωνία, την απασχόληση, το περιβάλλον κλπ μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (πετρέλαιο, εντατικές καλλιέργειες , επιβλαβή τρόφιμα, κτηνοτροφία με τρελές αγελάδες, αλόγιστη χρήση νερού κλπ.
Τέρμα τα παραμύθια, στην ασύδοτη διανομή κεφαλαίων με σκοπό τη δημιουργία εικονικού πλούτου, που τέλειωσε άδοξα το 2007. Όλα θα αλλάξουν, το Κράτος θα αλλάξει, οι Τράπεζες θα αλλάξουν, η κοινωνία θα αλλάξει, η περίθαλψη-υγεία-κοινωνική μέριμνα θα εκμηδενισθούν.

Τώρα το Κράτος θυμήθηκε τη Κοινωνική πολιτική Αλληλεγγύης του συστήματος, με δημόσιους πόρους (από τους φόρους των πολιτών οι οποίοι δεν είχαν καμμία ευθύνη για όλα τα παραπάνω). Εδώ φοβάμαι το φαινόμενο «ντόμινο», δηλαδή τη περίπτωση ανάγκης επανάληψης της στήριξης του συστήματος με πρόσθετα δανεικά κεφάλαια. (πέραν των σημερινών αρχικών 5 δις €).
Ας μη ξεχνάμε ότι είναι αδύνατο σήμερα να διαβλέψουμε τη διάρκεια και το μέγεθος της κρίσης.Ο απλός πολίτης βρίσκεται σε αδιέξοδο, τον διακατέχει η ανασφάλεια και επιπροσθέτως τον καλούν να πληρώσει για κάτι που δεν έκανε σε τελική ανάλυση. Πολλοί πολίτες πιθανώς δεν είχαν κάν τη δυνατότητα να «γευτούν την Υπερκατανάλωση» που πέρασε από μπροστά τους και έφυγε. Τώρα υποχρεώνουν να πληρώσουν, όλους εκείνους που τα χρόνια αυτά, είχαν υποστεί στο πετσί τους την άνιση κατανομή των εισοδημάτων ! (Βασικά τους κρύβουν τη μεγαλύτερη Αλήθεια, την σε εξέλιξη κατάρρευση του Ασφαλιστικού μας συστήματος που έχει στεγνώσει, «δεν υπάρχουν χρήματα, δεν υπάρχει αποταμίευση», μας επτωχεύσανε ! ).

Ξεχάσαμε τα προβλήματα του «πληθωρισμού».Τώρα μπήκαμε στον «αποπληθωρισμό» (που και με μηδενικό επιτόκιο δανεισμού δεν θα βρίσκεται κανένας λόγω κρίσης εμπιστοσύνης να δανεισθεί φρέσκο χρήμα για κατανάλωση).
Ολοι διακατέχονται πλέον από το «βόβο» και αναμένουν τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, το ξαναμοίρασμα της πίτας.
Ποιος έχει το σθένος να λογοδοτήσει για το μοντέλο αυτό της ανάπτυξης που είχε στηριχθεί στις αλόγιστες – ανεξέλεγκτες ιδιωτικοποιήσεις, στον υπερδανεισμό του ιδιωτικού και δημόσιου
τομέα ?

Τι θα γίνει με όλα τα επισφαλή – κερδοσκοπικά – αλόγιστα δάνεια
των Platin boys ? Αυτά δημιούργησαν την ανεξέλεγκτη αγορά.
Τη ψεύτική – εικονική πραγματικότητα των διαφόρων επιχειρήσεων (ΔΕΗ-ΟΤΕ, αυτοκινητοβιομηχανιών, ακινήτων)
Η τρέχουσα κρίση (2007 -2010) δεν είναι μία συνηθισμένη κρίση.
Πάμε για τη 3η παγκοσμιοποίηση με ξαναμοίρασμα της πίτας και των ευκαιριών. Ανακατανέμονται οι χαμένοι με τους κερδισμένους.
----------------------------------------------------------------------------------